Selam,
Size şu anda açıkça anlatamasam da, zor bir dönemdeyim. Stresli ve düşünülmesi gereken adımlar atmak durumundayım. ÇOK heyecanlıyım!
Yaşadığım son bir&iki haftalık süreç içerisinde şunu fark ettim ki kendine çizdiğin güvenli alanlar sınırınla, hayallerin çatışıyor. Bu yüzden, “Ya Kormasaydım, ne yapardım?” sorusunu daha sık soruyorum kendime. Aldığım tüm cevaplar, gereçekten olmak istediğim yere ve hayallerime gidiyor.
Bu haftasonuna fazlaca cesurca ve kararlı adımlarla giriyorum. Uzun zaman hissetmediğim kadar heyecanlı ve özgürüm. Biraz ukalaca olacak ama ilk kez bu kadar büyük hedefliyim.
Kendime tekrar soruyorum:
“Ya korkmasaydım, ne yapardım?”
Ve ardından şunu tekrarlıyorum.
En fazla ne olabilir ki?
Ve şunu daha yüksek sesle tekrarlıyorum.
Hayallerim, hedeflerim, sevdiklerim, aklım benimle… Gerisi hikaye…
Ve en kocaman sesimle.
Kaygılarımdan bağımsız kararların peşinden gidiyorum. Kimilerine göre riskleri olan. Ama benim için, hayallerimi güvence altına alan.
Her şeyin çoookkk daha fazla olacağı döneme hazırım ben artık!
Ya sen? Korkmasaydın ne yapardın?
Ya Korkmasaydın?
canım arkadaşım!!! tüm hayallerini gerçekleştirebilecek niteliktesin, çok uzaklardan gülümseyerek izliyorum seni! Güzel haberlerini bekliyorum! öptüm çok!
Seni seviiyorruuummmm!
Tam istifamın üstüne okudum bu yazıyı.kuşlar gibi hafif,hayallerine bir adım daha yakın ama bir yandan da alışkanlıklarından koptuğu rahatlık alanının dışına çıktığı için korkudan kalbi küt küt atan biri olarak okudum.düşünüyorum da haklısın en doğru soru bu ‘ya korkmasaydım?’
dilerim ki hayallerimiz gerçek olsun ,ikimize ve şuan bizim gibi olan herkese bol şans 
Canım, kendi yolunda yürüme zamanıdır o zaman! Her şey süper gitsin senin için.
Yine yazınızı severek okudum. Nedense başlıktan sonra acaba anne olmaya mı karar verdi dedim ve sanırım bunun etkisiyle okuduğum her cümlenizle bu fikrimi destekledim
ne olursa olsun, her şey gönlünüzce olsun.
hihihiii. Uzun vadede düşünüyorum cnm. Daha çok iş odaklı yeni kararlarım… Güzel dileklerine çok teşekkürler.